در تمامی میادین مشترک بزرگ نفتی از همسایگان جلوتریم

بیژن زنگنه امروز در مراسم امضای قراردادهای مرحله دوم طرح نگهداشت و افزایش تولید نفت، با بیان اینکه در صنعت جهانی نفت بر سر این اجماع است که رکن اصلی در فعالیت های بالادستی نفت، افزایش ضریب بازیافت است، اظهار کرد: بخش های عملیاتی به توسعه فناوری کمک می کنند، یک درصد افزایش ضریب بازیافت به معنای افزایش هفت میلیارد بشکه نفت به تولید ایران است که درآمد ۳۰۰ میلیارد دلاری را به دنبال دارد.

وی با بیان اینکه رقابت در بازار تحول ایجاد کرده است و بازار رقابت به کسی رحم نمی کند، گفت: برای بقا به رقابت نیاز و برای رقابت نیاز به افزایش تکنولوژی است تا قیمت پایین آمده و کیفیت افزایش پیدا کند.
وزیر نفت با بیان اینکه برای اینکار در اولین گام با دانشگاه ها تعامل کردیم، افزود: در هفته های آینده شاهد امضای قراردادهای جدید با دانشگاه ها برای افزایش تولید خواهیم بود.

وی با بیان اینکه شرکت های اکتشاف و تولید یک رکن اصلی برای افزایش توانمندی در بخش افزایش ضریب بازیافت هستند، گفت: برای اجرای پروژه های بالا دستی نفت چند طرح و تجربه داریم، قراردادهای بیع متقابل، سنتی که همچنان اجازه داریم از آن استفاده کنیم یکی از این نوع است.

وی افزود: روش بعدی قراردادهای جدید نفتی است که در شکل مانند بیع متقابل بوده و عملکرد پیمانکار به میدان واگذار می شود و در بازپرداخت پیمانکار، موثر است.

وزیر نفت با تاکید بر اینکه در چند ماه آینده قراردادهای جدید با شرکت های ایرانی اکتشاف و تولید به امضا می رسد که در صنعت نفت تحول به شمار می رود، تصریح کرد: روش دیگر برای توسعه میادین نفتی، قراردادهایی است که امروز ۱۳ مورد آن امضا می شود و مسوولیت مخزن برعهده ماست و قرارداد یکپارچه خواهد بود.

به گفته وی این کار از سال 1395 آغاز شد و در سال 1397 مصوبه شورای اقتصاد را گرفت، از تمام روش ها برای افزایش ظرفیت تولید استفاده می کنیم.

زنگنه با بیان اینکه مزیت ها در این روش زمان‌بندی قابل پیگیری و کنترل هزینه هاست، اظهار کرد: مزیت دیگر امکان بهره گیری از بازار سرمایه برای تامین مالی است.

به گفته وزیر نفت اگر این طرح ها را نداشتیم کار نفت متوقف می شد اما با اینکار فعالیت ها ادامه پیدا می کند و اشتغالزایی انجام می شود.

وی با اشاره به اینکه اجرای این طرح ها یک پیام است مبنی بر اینکه در شرایط تحریم کار می کنیم، گفت: تحریم و بانیانش رفتنی هستند و ایران ماندنی است.