انواع پنل خورشیدی

تکنولوژی رایج که در پنل های خورشیدی مورد استفاده قرار می گیرند مشتمل بر سه دسته می باشند که عضو مشترک همه آن ها سیلیکون است که بخش بزرگی از زمین را تشکیل می دهد.

سلول های مونو کریستالین

سلول های مونوکریستالن از یک برش ورقه ای از یک کریستال بزرگ سیلیکونی ساخته شده اند. بطور کلی سلول های مونوکریستالین دارای بیشترین بازده می باشند . این نوع سلول انرژی بیشتری نسبت به انواع دیگر دریافت می کند و همچنین دوره باز پرداخت انرژی بزرگتری دارند هرچند این امر در طی ۵ سال اتفاق می افتد. شماری از سازندگان پنل های خورشیدی مونوکریستالین می سازند که شامل سولارهای BP و نوک تیز می باشند.

سلول های چند کریستالین

سلول های چند کریستالی از برش ورقه ای نازکی از سیلیکون که خود یک برش بزرگ از یک شمش ریخته گری شده است ساخته شده است. بازده سلول های چند کریستالین معمولا از سلول های منوکریستالین کمتر است. اما آنها به شکل مربعی هستند که می توان آنها را به صورت قالب های مستطیل شکل از یک پنل خورشیدی با بازده مخصوصی مورد استفاده قرار داد . اگر پنل های چند کریستالین هنوز هم به مقدار کوچکی از پنل های مونو کریستالین با درجه مشابه بزرگتر می باشند . سلول های پلی کریستالین همچنین باید دارای شبکه جمع آوری جریان چاپ شده باشند. پنل های Kyocera از این نوع سلول ها استفاده میکنند.

پنل های بی شکل یا نازک

پنل های نازک شامل رسوبی از سیلیکون بسیار نازک یا مواد دیگر می باشند که بطور مستقیم دارای لایه هایی از شیشه یا فولاد ضد زنگ هستند. این تکنیک سلول هایی با بازده کمتر از نوع هایی که بصورت برشی ورقه ای بوده تولید می کنند اما دارای این مزیت هستند که اتصال بین سلول را حذف می نماید.

امروزه شرکت unisolar پنل های بی شکل ۹ لایه و با اتصال سه گانه ای که بازده آنها نسبت به انواع قدیمی تر آنها بالاتر بوده را می سازد. لایه های سیلیکون شامل رسوب هایی از زیرلایه های فولاد ضد زنگی هستند و سپس آنها با یک لایه حفاظتی پلاستیکی انعطاف پذیر پوشانده شده اند.

مقایسه

پنل های ساخته شده از سلول های چند کریستالی رایج تر و ارزان تر می باشند . رنج بازده آنها از ۱۳ درصد تا ۱۵ درصد می باشد. با این وجود در شرایط دمایی بالاتر از ۵۰ ذرجه بازده آنها ۲۰ درصد کاهش می یابد.

پنل های ساخته شده از سلول های مونو کریستالین کاربرد عمومی تری در تاسیسات دارند. بازده تبدیل آنها به طور معمول ۱۴ تا ۱۷.۵ درصد می باشد(بالاتر از چند کزیستالین). با این وجود بازده آنها در دماهای بالا به ۱۰ تا ۱۵ درصد تقلیل می یابد . بنابراین آنها دارای خروجی سازگارتری می باشند.

پنل های ساخته شده از سلول های amorphous برای سال های متمادی زیادی در موارد قابل حمل استفاده شده اند . بازده تبدیل آنها بین ۵ تا ۷ درصد است که تقریبا نصف پنل های دیگر می باشد. اما بر خلاف موردهای دیگر خروجی شان در دماهای بالاتر کاهش نمی یابد .

سلول های خورشیدی قابل انعطاف دیگری نیز وجود دارد. اندازه معمول آنها کمتر از ۶۰ وات است . آنها روی سطوح منحنی و کوله پشتی و شلوارها نصب میگردند.