مشکلات استفاده از انرژی هیدروژنی:
در دمای محیط به سرعت از حالت مایع به حالت گاز در می‌آید.
· برای ذخیره آن در یک مخزن، احتیاج به فشار زیاد در حالت مایع داریم.
· نفوذ پذیری زیاد هیدروژن
· قابلیت ترکیب شدن سریع با اکسیژن
· برای مایع کردن باید دمای آنرا تا ۲۵۳- درجه سانتی گراد پایین آورد و در این حالت دانسیته آن بسیار پایین می باشد.
انرژی حرارتی هیدروژن ۳۲ درصد ارزش حرارتی گاز متان یا حدود ۳۰۷۰ کیلوکالری بر مترمکعب است.
سه تفاوت عمده بین پیلهای سوختی و پروسه احتراق معمولی جهت تولید الکتریسیته :
راندمان ترمودینامیکی تبدیل انرژی هیدروژن / اکسیژن به انرژی الکترکی در دمای پائین واکنش، بسیار بالاتر است.
· راندمان تبدیل انرژی الکتروشیمیایی دربار پائین افرایش مییابد؛ لذا پیلهای سوختی در بارهای کوچک دارای راندمان بالاتر هستند.
· یک پیل سوختی با بار بالا میتوان بصورت مجموعهای از پیلهای سوختی کوچک و با راندمان بالا ساخت.
منبع: .satba.gov.ir
