مردم شهر کویری بجستان بیش از یک شبانه‌روز آب نداشتند
خط انتقال آب شرب بجستان دوشنبه، ۲۳ خرداد، دچار آسیب شد و مردم این شهر کویری حداقل ۲۴ ساعت آب نداشتند.
روز دوشنبه، ۲۳ خرداد، به دلیل اتفاق در خط انتقال آب شرب آب شهر بجستان قطع شد و با تلاش نیروهای آبفای شهرستان مشکل مرتفع شد اما بعد از نیم ساعت مجددا خط لوله دچار آسیب و باز هم آب قطع شد.
مشکل آب شرب بجستان مشکل امروز و دیروز نیست و مردم شهر کویری بجستان سال‌هاست با شوری آب و کیفیت پایین آن دست و پنجه نرم می‌کنند اما ترکیدگی گاه و بیگاه لوله و اتفاق برای خط انتقال آب شرب نیز مزید بر علت شده و نارضایتی مردم دوچندان شده است؛ هر چند مسئولان برای رفع مشکل قول‌هایی داده‌اند اما تا اجرای کامل طرح‌ها و آنطور که مسئولان می‌گویند، حداقل یک سال دیگر زمان لازم است.
رسیدگی به وضعیت آب شرب بجستان از مطالبات بر حق مردم است
شریفی، از ساکنان منطقه شهرداری بجستان، در گفت‌وگو با ایسنا در همین خصوص گفت: مردم بجستان چندین سال است که با معضل آب شرب دست و پنجه نرم می‌کنند و علاوه بر کیفیت پایین آب قطعی‌های مکرر آب به دلیل ترکیدگی لوله نیز مردم را کلافه کرده است.
این شهروند بجستانی گفت: از ابتدای سال جاری نیز خط انتقال چندین بار دچار حادثه شده اما قطعی این دفعه به دلیل ۲ اتفاق پشت سر هم بسیار طولانی شد و مردم بجستان را با مشکلاتی مواجه کرد.
وی تاکید کرد: وضعیت آب شرب بجستان واقعا فاجعه است و رسیدگی به آن از مطالبات به حق مردم بجستان است؛ هرچند مسئولان قول‌هایی داده‌اند و اقداماتی هم در دست انجام است اما این حق مردم بجستان است که پیگیر این مطالبه خود باشند.
وضعیت آب شرب بجستان اسف‌بار است
کامران‌پور، یکی دیگر از ساکنان خیابان کشاورز بجستان نیز ضمن ابراز نارضایتی از وضعیت به وجود آمده در گفت‌وگو با ایسنا عنوان کرد: وضعیت آب شرب بجستان واقعا اسف‌بار است و مسئولان باید به فکر یک راهکار اساسی باشند.
وی اظهار کرد: سپری کردن یک روز گرم بدون آب آن هم در یک شهر کویری و به خصوص در ایامی که بعضا دانش‌آموزان امتحان دارند، بسیار سخت است.
وی در رابطه با کیفیت آب بجستان نیز گفت: آب بجستان شور است و همین شوری آب علاوه بر اثرات سوئی که بر سلامتی دارد، مشکلات زیادی را به وجود می‌آورد؛ به عنوان مثال مجبوریم سالی ۲ بار به دلیل رسوبات پوشال کولرها را عوض کنیم. همچنین بسیاری از مشکلات دیگر از همین شوری آب نشات می‌گیرد.
این شهروند بجستانی گفت: در حال حاضر آب وصل شده و مشکلی نداریم اما ساکنان بعضی از مناطق بجستان با مشکل افت فشار آب مواجه هستند.
وی در مورد نحوه تامین آب در ساعاتی که آب قطع بود نیز گفت: در مناطقی که به منابع آب دسترسی نداشتند، نیروهای امور آب و فاضلاب شهر بجستان از طریق تانکر آب‌رسانی کردند.
برای احداث مخزن ۳۰۰۰ متر مکعبی یک سال زمان لازم است
در ادامه و در گفت‌وگویی که با فرماندار بجستان داشتیم، وی نبود مخزن ذخیره آب را یکی از مهمترین مشکلات شهر بجستان در حوزه آب شرب اعلام کرد.
حسن حیدری اظهار کرد: خط انتقال آب شرب بجستان ۲۳ خرداد ماه دچار حادثه شد و حدود ساعت ۲۱ و در مراحل آخر کار تعمیر مجددا حادثه دیگری اتفاق افتاد و چون در بجستان مشکل مخزن ذخیره آب داریم، با یک قطعی ۲ الی سه ساعته کل شهر بی‌آب می‌شود.
حیدری گفت: برای حل مشکل آب شرب بجستان و با توجه به پبش‌بینی‌هایی که از قبل داشتیم، تامین بودجه مخزن ۳۰۰۰ متر مکعبی مورد نیاز مصوب شده و پیمانکار در مراحل اولیه اجرای کار است اما اجرای نهایی آن یک سال زمان می‌برد.
وی با بیان اینکه مشکل مخزن ذخیره آب باید از هفت الی هشت سال پیش برطرف می‌شد، تصریح کرد: در شهر بجستان از سال ۹۰ و ۹۱ از طریق مسکن مهر حدود ۱۰۰۰ واحد مسکونی اضافه شد و در طول این چند سال نیز واحدهای دیگری به شهرستان اضافه شده است اما برای این واحدهای اضافه شده، مخزنی پیش‌بینی نکردند.
وی با اشاره به اینکه میزان مصرف آب در روزهای تابستان حدودا ۵۸ الی ۶۰ لیتر در ثانیه است، در مورد مشکل کیفیت آب شرب بجستان نیز گفت: شوری آب بجستان بالاست که در سفر اخیر وزیر نیرو به بجستان تأمین آب شیرین‌کن نیز پیش‌بینی شد که آن هم در حال پیگیری است و چنانچه بودجه مصوب شده آن تحقق پیدا کند، تا یک سال آینده بجستان به این دستگاه مجهز خواهد شد.
فرماندار بجستان گفت: در حال حاضر آب شهر بجستان وصل شده اما در بعضی مناطق مردم با مشکل افت فشار آب مواجه هستند.
یکی از مصوبات سفر اخیر وزیر نیرو به شهرستان بجستان احداث مخزن ۳۰۰۰ متر مکعبی با اعتباری بالغ بر ۱۲۰ میلیارد ریال بود که کلنگ‌زنی آن نیز انجام شد اما بنا بر گفته فرماندار این شهر کویری مردم باید یک سال صبر کنند تا این مخزن به بهره‌برداری برسد.
با توجه به اینکه فصل گرما نزدیک است و آب یکی از مهمترین نیازهای زندگی روزمره است، بی‌تردید مردم بجستان با مشکلات بسیاری رو به رو خواهند بود، اگر چاره‌ای در کوتاه‌مدت، میان‌مدت و بلندمدت برای آن‌ها اندیشیده نشود.
