میکروآلگی، انرژی پاک‌تر و افزایش امنیت غذایی
با استفاده از پایین‌ترین طبقه هرم غذایی در اقیانوس، میکروآلگی می‌تواند به عنوان بزرگترین راه مبارزه با گرمایش زمین، انرژی و کمبود غذا مطرح گردد. این را محققین آزمایشگاه آلگی و سوخت‌زیستی دانشگاه کورنل می‌گویند.
“ما ممکن است به انقلابی بزرگ در صنعت انرژی پاک دست پیدا کنیم” این را استاد دانشگاه و رییس مجموعه می‌گوید او همجنین نویسنده مقاله جدید به نام “میکروآلگی اقیانوس‌ها: هواشناسی، انرژی و صنایع غذایی” است.این مطالعه به بررسی موضوع کشت مقیاس صنعتی میکروآلگی ها یا یه صورت مخفف ICMM می پردازد.
ICMM می‌تواند باعث کاهش چشمگیر مصرف سوخت فسیلی با تولید سوخت هیدروکربنی مناسب برای صنایع حمل‌ونقل سنگین شود. همچنین تفاله باقی‌مانده به صورت زیست‌توده می‌تواند به عنوان ماده‌ای مغذی برای دام به استفاده رسد.
محققین برای تولید سوخت بعد از پرورش این میکروآلگی‌ها لیپید موجود را جداسازی می‌کنند و تنها تفاله‌ای مغذی از پروتئین باقی می‌ماند که می‌تواند به غذای دام و طیور افزوده شود. بعد از مصرف جنین غذای مغذی توسط طیور، تخم مرغی با ۳ برابر امگا۳ تولید خواهد شد.
برای تولید سوخت مایع از میکروآلگی نیاز به زیر کشت بردن مزرعه ای به وسعتی ۳ برابر ایالت تگزاس نیاز است البته در کنار آن پروتئینی به دست می‌آید که ۱۰ برابر پروتئین تولید جهانی از گیاه سویا است.
کشت میکروآلگی تهدیدی برای زمین‌های کشاورزی یا آب آشامیدنی نیست. زیر در هر زمین بایری مانند دشت‌های نامرغوب و بایر مکزیک و خاورمیانه و با آب مصرف شده نیز قابل کشت هستند. ساخت و مالکیت همچین مزرعه‌ای شاید برابر ۴۰۰ تا ۵۰۰ میلیون دلار خرج داشته باشد اما در کنار آن صاحبین این مزارع می‌توانند درآمدی چند برابری از فروش سوخت و ماده پروتئینی به دست آورند.
محققین بر این باور هستند با میکروآلگی می‌توان به امنیت غذایی رسید و همچنین زمین‌های مورد استفاده برای کشت محصولات مغذی پروتئینی و انرژی مانند سویا و یا درختان نخل روغنی را کاهش داد.
